(Autor obrazka: Snow-Body)
Właściciel: Kinga8989
Imię: Lykka
Wiek: 2 lata 5 miesięcy
Płeć: Wadera
Żywioł: Mróz, Powietrze, Cień, Życie
Stanowisko: Zwiadowca
Cechy fizyczne: Lykka to smukła wadera przeciętnego wzrostu. Ma długie pazury, które potrafi chować niczym kot, by wyglądały na normalnej długości. Potrafi się bardzo dobrze wspinać właśnie dzięki tym pazurom. Dzięki smukłej budowie ciała jest zwinna i dosyć szybka. Potrafi się nieźle skradać i chować, ale to drugie bardziej zawdzięcza mocom. Niestety jednak nie można mieć wszystkiego i los nie obdarzył jej siłą.
Cechy charakteru: Nieufna, zdystansowana wadera, potrafiąca logicznie myśleć i zachować zimną krew (bo wiecie, hehe, Mróz). Otacza się pewnym murem, przybranym w sarkazm i docinki, nie znaczy to, że nie można zdobyć jej zaufania. Jest to po prostu trudne. Nie uważa, że komuś z powodu tego, że ma wyższy szczebel w hierarchii, należy się jakiś szczególny szacunek. Na szacunek trzeba sobie zapracować. Stara się pozbyć wspomnień i skupić się na teraźniejszości i przyszłości. Lubi droczyć się z innymi lub też czasem po prostu być złośliwa, ale jeśli naprawdę ma z kimś konflikt, to wtedy jest tak okropna, że lepiej wiać, bo zrobi wszystko, żeby uprzykrzyć tej osobie życie.
Jak każdy ma też swoje chwile słabości, gorsze dni, podczas których nie ma ochoty ani na żarty, ani na jakiekolwiek interakcje z innymi. Jest wtedy totalnym wrakiem, który nie potrafi nawet wyjść z jaskini.
Cechy szczególne:
- Białe wzory na całym ciele, w kształcie mniejszych lub większych kół. Podczas pełni delikatnie świecą, może się przy tym również wydawać, że połyskują.
- Długie pazury.
- Kajdan z kawałkiem łańcucha na lewej tylnej łapie. Pamiątka po przeszłości, której nie udało jej się pozbyć.
Lubi:
- Drażnić się z innymi. Niekoniecznie zawsze w negatywny sposób, ale ten też uważa za zabawny.
Nie lubi:
- Ludzi, w sumie to lepszym słowem byłoby "nienawidzi" niżeli "nie lubi".
- Szczeniaków, są za bardzo irytujące.
- Natrętnych wilków. Serio, jak można być tak głupim by komuś ciągle zawracać cztery litery?
- Przesadnie optymistycznych wilków. "Och, świat jest taki piękny, a wszyscy dookoła są mili i przyjaźni!" Taa, a jest miłą i uprzejmą waderą.
- Zbytniego gorąca. W upalne dni najchętniej siedziałaby na dnie jeziora. Jaka szkoda, że nie posiada żywiołu wody i nie potrafi pod nią oddychać.
- Przegrywać. Chyba każdy tego nienawidzi, czyż nie?
- Okazywać swoich słabości.
- Wspominać o tym czego się boi.
Boi się:
- Ludzi. Ma to w znacznej mierze związek z jej przeszłością.
- Pokazać komuś swoją dobrą stronę. Boi się, że ktoś w jakiś sposób mógłby ją wykorzystać przeciwko niej.
Moce:
- Tworzenie szronu i sopli lodu.
- Wytworzenie bardzo mroźnego wiatru.
- "Rozpływanie się" w powietrzu, czyli po prostu znikanie.
- Chowanie się w cieniu, przez co staje się cieniem danej rzeczy. To, jak jest w czyimś cieniu, można rozpoznać tym, że jest on delikatnie ciemniejszy od takiego zwykłego.
- Panowanie nad wiatrem, w tym tworzenie jakichś tornad, huraganów.
- Dzięki żywiołowi Życia potrafi tworzyć stwory, odpowiadające jej pozostałym żywiołom (cieniste, powietrzne lub z mrozu).
Historia: Urodziła się w pewnej watasze, jednak nie pamięta już, gdzie ona się znajduje. Jedyną pewną rzeczą, którą wie, jest to, że jest ona gdzieś bardzo daleko. W jej rodzinie od zawsze panowała pewna przypadłość, można nazwać ją mocą, a niektórzy uważają ją za przekleństwo. Tak też uważali jej rodzice. Czym była ta moc? Co kilka pokoleń rodzi się szczenię, które potrafi przemieniać się w człowieka. Rodzice Lykki, będący zwykłymi omegami, nie chcieli wzbudzać sensacji w stadzie, toteż nikomu nie wspominali o darze swojej córki, a jej samej nie uczyli jak się z nim obchodzić. Niewiele jej tłumaczyli, niewiele jej mówili na jego temat, a jeśli coś mówili, to było to wtedy, kiedy Lykka się przemieniła, chociażby niechcący. Zawsze wtedy ją karcili, mówili, że to jest złe. Wadera jako szczenię nigdy tego nie potrafiła zrozumieć. Fascynowała ją możliwość stania się zupełnie inną istotą, fascynował ją wygląd tego stworzenia, to, jak bardzo różni się ono od wszystkich zwierząt jakie widziała.. Często wymykała się w miejsca gdzie nikt jej nie mógł widzieć, tak nauczyła się kontrolować swoje przemiany, chodzić na dwóch nogach i posługiwać tymi dziwacznymi przednimi kończynami. Jej tajemne miejsce nie było takie bezpieczne jak jej się wydawało i pewnego razu zauważyli ją ludzie, którzy obozowali nieopodal w lesie. Złapali ją i sprzedali jakiejś organizacji z ludzkiego świata. Lykka stara się wymazać z pamięci to, co jej robili i poniekąd jej się to udaje. Pamięta coraz mniej szczegółów, mniej twarzy. Ale rysa pozostała, a najlepiej widać to w jej charakterze. Kiedyś była pełną życia, szczęśliwą, ufną wilczycą. Teraz jest bardziej zdystansowana i sarkastyczna, ale głęboko w środku, dalej żyje w niej ta zwyczajna wesoła wadera, którą była.
Zauroczenie: Eee, nie.
Głos: Link
Partner: Partner? A po co to komu?
Szczeniaki: Nigdy w życiu. nie cierpi szczeniaków, irytują ją.
Rodzina: Żyje sobie gdzieś, na odległych terenach. Lykka na obecną chwilę nie wyobraża sobie, że mogłaby do nich wrócić.
Jaskinia: Link
Medalion: Link
Towarzysz: Kiedyś będzie.
Inne zdjęcia: Jako człowiek
Przedmioty kupione w sklepie: Brak
Dodatkowe informacje: Zna dwa ludzkie języki.
Umiejętności: Łącznie 800
: Siła: 50
: Zręczność: 50
: Wiedza: 100
: Spryt: 125
: Zwinność: 200
: Szybkość: 175
: Mana: 100
Płeć: Wadera
Żywioł: Mróz, Powietrze, Cień, Życie
Stanowisko: Zwiadowca
Cechy fizyczne: Lykka to smukła wadera przeciętnego wzrostu. Ma długie pazury, które potrafi chować niczym kot, by wyglądały na normalnej długości. Potrafi się bardzo dobrze wspinać właśnie dzięki tym pazurom. Dzięki smukłej budowie ciała jest zwinna i dosyć szybka. Potrafi się nieźle skradać i chować, ale to drugie bardziej zawdzięcza mocom. Niestety jednak nie można mieć wszystkiego i los nie obdarzył jej siłą.
Cechy charakteru: Nieufna, zdystansowana wadera, potrafiąca logicznie myśleć i zachować zimną krew (bo wiecie, hehe, Mróz). Otacza się pewnym murem, przybranym w sarkazm i docinki, nie znaczy to, że nie można zdobyć jej zaufania. Jest to po prostu trudne. Nie uważa, że komuś z powodu tego, że ma wyższy szczebel w hierarchii, należy się jakiś szczególny szacunek. Na szacunek trzeba sobie zapracować. Stara się pozbyć wspomnień i skupić się na teraźniejszości i przyszłości. Lubi droczyć się z innymi lub też czasem po prostu być złośliwa, ale jeśli naprawdę ma z kimś konflikt, to wtedy jest tak okropna, że lepiej wiać, bo zrobi wszystko, żeby uprzykrzyć tej osobie życie.
Jak każdy ma też swoje chwile słabości, gorsze dni, podczas których nie ma ochoty ani na żarty, ani na jakiekolwiek interakcje z innymi. Jest wtedy totalnym wrakiem, który nie potrafi nawet wyjść z jaskini.
Cechy szczególne:
- Białe wzory na całym ciele, w kształcie mniejszych lub większych kół. Podczas pełni delikatnie świecą, może się przy tym również wydawać, że połyskują.
- Długie pazury.
- Kajdan z kawałkiem łańcucha na lewej tylnej łapie. Pamiątka po przeszłości, której nie udało jej się pozbyć.
Lubi:
- Drażnić się z innymi. Niekoniecznie zawsze w negatywny sposób, ale ten też uważa za zabawny.
Nie lubi:
- Ludzi, w sumie to lepszym słowem byłoby "nienawidzi" niżeli "nie lubi".
- Szczeniaków, są za bardzo irytujące.
- Natrętnych wilków. Serio, jak można być tak głupim by komuś ciągle zawracać cztery litery?
- Przesadnie optymistycznych wilków. "Och, świat jest taki piękny, a wszyscy dookoła są mili i przyjaźni!" Taa, a jest miłą i uprzejmą waderą.
- Zbytniego gorąca. W upalne dni najchętniej siedziałaby na dnie jeziora. Jaka szkoda, że nie posiada żywiołu wody i nie potrafi pod nią oddychać.
- Przegrywać. Chyba każdy tego nienawidzi, czyż nie?
- Okazywać swoich słabości.
- Wspominać o tym czego się boi.
Boi się:
- Ludzi. Ma to w znacznej mierze związek z jej przeszłością.
- Pokazać komuś swoją dobrą stronę. Boi się, że ktoś w jakiś sposób mógłby ją wykorzystać przeciwko niej.
Moce:
- Tworzenie szronu i sopli lodu.
- Wytworzenie bardzo mroźnego wiatru.
- "Rozpływanie się" w powietrzu, czyli po prostu znikanie.
- Chowanie się w cieniu, przez co staje się cieniem danej rzeczy. To, jak jest w czyimś cieniu, można rozpoznać tym, że jest on delikatnie ciemniejszy od takiego zwykłego.
- Panowanie nad wiatrem, w tym tworzenie jakichś tornad, huraganów.
- Dzięki żywiołowi Życia potrafi tworzyć stwory, odpowiadające jej pozostałym żywiołom (cieniste, powietrzne lub z mrozu).
Historia: Urodziła się w pewnej watasze, jednak nie pamięta już, gdzie ona się znajduje. Jedyną pewną rzeczą, którą wie, jest to, że jest ona gdzieś bardzo daleko. W jej rodzinie od zawsze panowała pewna przypadłość, można nazwać ją mocą, a niektórzy uważają ją za przekleństwo. Tak też uważali jej rodzice. Czym była ta moc? Co kilka pokoleń rodzi się szczenię, które potrafi przemieniać się w człowieka. Rodzice Lykki, będący zwykłymi omegami, nie chcieli wzbudzać sensacji w stadzie, toteż nikomu nie wspominali o darze swojej córki, a jej samej nie uczyli jak się z nim obchodzić. Niewiele jej tłumaczyli, niewiele jej mówili na jego temat, a jeśli coś mówili, to było to wtedy, kiedy Lykka się przemieniła, chociażby niechcący. Zawsze wtedy ją karcili, mówili, że to jest złe. Wadera jako szczenię nigdy tego nie potrafiła zrozumieć. Fascynowała ją możliwość stania się zupełnie inną istotą, fascynował ją wygląd tego stworzenia, to, jak bardzo różni się ono od wszystkich zwierząt jakie widziała.. Często wymykała się w miejsca gdzie nikt jej nie mógł widzieć, tak nauczyła się kontrolować swoje przemiany, chodzić na dwóch nogach i posługiwać tymi dziwacznymi przednimi kończynami. Jej tajemne miejsce nie było takie bezpieczne jak jej się wydawało i pewnego razu zauważyli ją ludzie, którzy obozowali nieopodal w lesie. Złapali ją i sprzedali jakiejś organizacji z ludzkiego świata. Lykka stara się wymazać z pamięci to, co jej robili i poniekąd jej się to udaje. Pamięta coraz mniej szczegółów, mniej twarzy. Ale rysa pozostała, a najlepiej widać to w jej charakterze. Kiedyś była pełną życia, szczęśliwą, ufną wilczycą. Teraz jest bardziej zdystansowana i sarkastyczna, ale głęboko w środku, dalej żyje w niej ta zwyczajna wesoła wadera, którą była.
Zauroczenie: Eee, nie.
Głos: Link
Partner: Partner? A po co to komu?
Szczeniaki: Nigdy w życiu. nie cierpi szczeniaków, irytują ją.
Rodzina: Żyje sobie gdzieś, na odległych terenach. Lykka na obecną chwilę nie wyobraża sobie, że mogłaby do nich wrócić.
Jaskinia: Link
Medalion: Link
Towarzysz: Kiedyś będzie.
Inne zdjęcia: Jako człowiek
Przedmioty kupione w sklepie: Brak
Dodatkowe informacje: Zna dwa ludzkie języki.
Umiejętności: Łącznie 800
: Siła: 50
: Zręczność: 50
: Wiedza: 100
: Spryt: 125
: Zwinność: 200
: Szybkość: 175
: Mana: 100
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz