Nowy basior! Nox

                                                                                                                  Autor grafiki: Nox

                                                                                                                  (ładnie rysujesz :3 )

Właściciel: Aliaki (Howrse)

Imię: Nox

Wiek: 2 lata i 6 dni

Płeć: Basior

Żywioł: Cierpienie, nadzieja, niebo i ból

Stanowisko: Chwilowy brak profesji

Cechy fizyczne: Nox to średniego wzrostu, delikatnie zbudowany wilk o smukłej sylwetce, nad którą bardzo ubolewa. Ma kruczoczarne futro, które przy dobrym świetle lekko wpada w granat, małe, szare łapy i długi, puszysty ogon, który kończy się czerwonym zygzakiem. Wokół brzucha ma zapięty pasek z kieszonką, w której nosi zioła na uspokojenie.

Cechy charakteru: Stara się nie wyróżniać z tłumu, o ile w ogóle się w nim znajdzie. Nox, mimo że boi się pokazać komuś na oczy, jest osobą bardzo opiekuńczą i nigdy nie zawaha się uratować kogoś w niebezpieczeństwie, nawet jeśli wie, że nie jest wystarczająco silny, aby to zrobić. Często robi to instynktownie, nie wiedząc nawet kiedy rzucił się na ratunek. Jego największą wadą jest strach przed pobratymcami. Jego mięśnie zaczynają drgać, w głowie nie ma nic, prócz wielkiej czarnej dziury, nie jest w stanie się uśmiechnąć i chce zapaść się pod ziemię. Nie wie, co dokładnie mu dolega, ale wie, że nie jest do końca normalny - mimo że bardzo, bardzo chciałby być. Z tego powodu zanim znajdzie się w tłumie lub spotka kogoś nowego, musi zażyć Skullcap - zioło antystresowe. Przez swoje lęki, Nox, mimo że w towarzystwie przyjaciół jest bardzo otwarty i wesoły, na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie słabego i zamkniętego w sobie wilka, przez co nad wyraz ciężko mu znaleźć znajomych.

Cechy szczególne*: Prawe oko wygląda, jakby było przejechane różowoczerwonym eyelinerem, zaś lewe jest ukryte za ciemnobrązową opaską.

Lubi: Jak jest zimno, marzyć w samotności, obserwować chmury.

Nie lubi: Tłumów, poznawania nowych osób, integrowania się.

Boi się: Że palnie coś głupiego lub ktoś o nim źle pomyśli, rozmawiać, samotności.

Moce: Ukrycie w cieniu, Ostrza cienia, Zamiana dnia na noc na określonym obszarze, Tropienie, Łapanie cieniem

Historia: Jako szczeniak mieszkał w lasach innej krainy, w której wiecznie było zimno. Jako że był paromiesięcznym małym wilczkiem szukającym przygód, oddalił się za daleko od swojej rodzinnej watahy. Wbiegł w najgęstszy i najdłuższy odcinek rozległego lasu w pogoni za białym królikiem, którego i tak zgubił po pewnym czasie tropienia. Zrezygnowany i wykończony, położył się na skrawku zimnej ziemi, który akurat nie był pokryty śniegiem, i beztrosko zasnął.

Obudził go ryk zwierząt, które z dużą prędkością pędziły w jego kierunku. Błyskawicznie wstał z ziemi i wspiął się na najbliższe drzewo, by uniknąć rozdeptania przez przerażoną zwierzynę. Gdy dziki, jelenie, łosie i wszystko, co możliwe z środka lasu z wielkim hukiem przebiegły omijając choinkę, z której pnia zwisał mały wilk, Nox głęboko odetchnął i zszedł z drzewa. Rozejrzał się dookoła, uspokojony błogą ciszą, lecz po chwili podniósł głowę i usłyszał dźwięk jeszcze potworniejszy od ryku zwierząt. Zobaczył, jak nieznane mu dotąd świecące potwory ukazują się na wzniesieniu pagórka, robiąc potworny hałas przypominający warczenie. Gardłowy pomruk przybierał na sile, aż w końcu wypełnił cały las. Jechały bardzo powoli, ale prosto na małego wilka, niszcząc i miażdżąc wszystko po drodze. Sunął zdecydowanie przed siebie na czarnych, długich łapach, gdy nagle uderzył w jedną z choinek. Rozległ się okropny trzask, a drzewo zostało wyrwane wraz z korzeniami pod wpływem siły ciosu. Choinka padła na ziemię, a potwór jechał dalej.

Nox obrócił się na piętce i ruszył przed siebie, najszybciej i najdalej jak mógł od smrodu i ryku potwora. Wtedy wpadło mu do głowy, że musi jak najprędzej zawiadomić watahę o nowym przeciwniku. W tym samym momencie płatek śniegu spadł mu na nos. Nawet nie zauważył kiedy śnieg zaczął padać. Ślady, którymi mógłby się pokierować z powrotem do domu zostały już zasypane... Przerażony szczeniak przestał myśleć, a w głowie miał pustkę. Stanął jak wryty, a po jego policzkach zaczęły płynąć łzy.

Zauroczenie*: -

Głos*: Link

Partner*: ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Szczeniaki*: -

Rodzina: Jego stara wataha włącznie z rodzicami została wyłapana przez ludzi i zabrana w miejsce, do którego Nox nie ma dostępu.

Jaskinia: Link

Medalion: Link

Coins: 10

Towarzysz*: -

Inne zdjęcia*: Nieudane szkice + medalion Link

Przedmioty kupione w sklepie*:  -

Dodatkowe informacje*: -

Umiejętności:

: Siła: 150

: Zręczność: 50

: Wiedza: 100

: Spryt: 150

: Zwinność: 150

: Szybkość: 100

:Mana: 100

* walka dosyć ciężka; 19h