Autor grafiki: DragginCat
Imię: Artemisia, siostra mówi na nią Misia
Wiek: 3 lata 5 miesięcy
Płeć: Wadera
Żywioł: Błyskawica, woda, chaos, mrok
Stanowisko: Zabójca, Wojownik
Cechy fizyczne: Jest mocno zbudowana, nie gruba, ale przysadzista. Ma czarną, puszystą i grubą sierść z niebieskimi znakami i plamami, które delikatnie mienią się na niebiesko (a gdy ktoś się przyjrzy, może zauważyć, iż wygląda to jakby skrzyły się niczym miliony malutkich błyskawic). Ma przebite uszy i liczne kolczyki.
Cechy charakteru: Artemisia jest raczej wycofana, spokojna i smutna. Próbuje maskować swój smutek przed siostrą, która jest dla niej najważniejsza na świecie. Miewa momenty załamania, w których może myśleć tylko o tym, że zawiodła swoją rodzinę, ucieka wtedy od wszystkich. To bardzo sumienna wadera, uprzejma, najczęściej miła, ale niewielu ma okazję się o tym przekonać. Ze względu na swoją wrażliwość rzadko kogoś do siebie dopuszcza. Najczęściej ucieka od towarzystwa. W jej życiu nigdy nie była z nikim naprawdę blisko, od wszystkich raczej się odsuwa. Siostra jest jedyną osobą, przy której czuje się w miarę spokojnie, ale też nie całkowicie. Nie ma tak naprawdę kogoś, kto by ją zrozumiał, większość czasu jest więc sama.
Cechy szczególne: Jej znamiona opisane wyżej. Kolczyki w uszach.
Lubi: Samotne spacery, cień, chłodną pogodę, przebywać blisko wody, czytać, trenować walkę. Bardzo lubi jeść. Najbardziej lubi spokój.
Nie lubi: Cóż, dużo by się tego znalazło. Nieprzyjemnych, nachalnych, irytujących wilków. Upałów.
Boi się: Że może znaleźć się w sytuacji, gdy nie będzie mogła się wyładować (w przenośni i dosłownie). Ale najbardziej martwi się o swoją siostrę, została jej tylko ona i próbuje ją chronić za wszelką cenę.
Moce:
~ Może przeniknąć w cień, staje się wtedy niewidoczna, może to być naprawdę niewielki skrawek cienia
~ Potrafi wytworzyć wokół siebie bądź innych kopuły czy też bariery z wody, a następnie wedle własnego życzenia może sprawić by znalazły się pod śmiertelnym napięciem, sama decyduje też czy ma być ono niebezpieczne od zewnątrz czy też od wewnątrz, zależy to od jej intencji - może to być bronią, może być ochroną
~ Czasem miewa napady jak to nazywa „szału elektrycznego”, wtedy to z jej znaków, uszu, oczu, pazurów, które normalnie jedynie się skrzą zaczynają się wydobywać prawdziwe błyskawice o niebotycznej sile, niebieskie światło rażące najbliższe otoczenie, wtedy też jej natura chaosu wychodzi na wierzch i ledwo powstrzymuje się przed rozszarpywaniem wszystkiego na strzępy, wygląda wtedy inaczej, strasznie; prawie jest już w stanie kontrolować te ataki, jednak w chwilach wielkiej wściekłości mogłoby się jej to nie udać
~ Niekiedy wzmacnia swoje uderzenia, ciosy, drapnięcia czy ugryzienia błyskawicami, wtedy są jeszcze silniejsze
~ Doskonale widzi w ciemnościach
Historia: Urodziła się jako jedyna wadera w miocie. Jej rodzice nie należeli do żadnej watahy, mieli tylko siebie. Musiała od małego pomagać w zdobywaniu jedzenia, tak naprawdę nie miała beztroskiego dzieciństwa, co chwilę musieli się przenosić. Kiedy dalej była maluchem jej matka ponownie urodziła, tym razem siódemkę. Przeżycie ich wszystkich było nieomal niemożliwe. Pierwsze miesiące przetrwała piątka, czwórka z nich była bardzo silna, jedna dziewczynka, Asteria, bardzo słaba. Wtedy natrafili na watahę magicznych wilków, takich jak oni. Przyjęli ich do siebie, a Artemisia czuła ogromną ulgę nie musząc się już martwić o jedzenie dla młodszego rodzeństwa, o to, czy nie będą musieli porzucać swoich kryjówek na rzecz innych stworzeń. Jednak bezpieczeństwo to nie trwało długo. Pewnego wyjątkowo ponurego wieczoru siedlisko ich watahy zostało odnalezione przez ludzi. Najpierw słychać było wycie ich psów. Potem zjawili się oni, zaczęli narzucać sieci na wilki, strzelać z dziwnie wygiętych patyków, podpalać ich domy. Łapali ich, zabijali, podpalali. W furii nie zważali na nic. Wtedy dwuletnia Artemisia popędziła do drzewa przy którym mieszkała wraz z rodziną. Zobaczyła jak ojciec walczył z ludzkimi psami. Umarł na jej oczach. Chwilę po tym, kiedy jeszcze biegła w stronę domu zawaliło się drzewo, podpalone przez ludzi. Zatorowało drogę do jaskini, w której utknęło jej rodzeństwo i matka. Próbowała sprowadzić swoich braci, których wcześniej widziała walczących, ale nie mogła ich znaleźć. Wszyscy uciekali lub ginęli. W końcu udało jej się uratować najmniejszą z młodszego rodzeństwa, tylko ona zdołała się przecisnąć pod zawalonym drzewem. Uciekła z nią starając się nie myśleć o tym, że przez nią ginie jej rodzina. Później tułały się razem po lasach i górach i dolinach. Nie mogły znaleźć nikogo ze starej watahy, o braciach słuch także zaginął. W końcu natrafiły na kolejną watahę.
Zauroczenie: Brak
Głos: Debbie Harry
Partner: Brak
Szczeniaki: Brak
Rodzina: Rodzice jak i młodsze rodzeństwo (poza Asterią) zginęli, jej braci (Arminiusa i Clarence’a) uznaje się za zaginionych, jednak najbardziej prawdopodobne jest, iż również nie przeżyli
Jaskinia: To jaskinia połączona z jaskinią jej siostry niezbyt dużym tunelem
Medalion: ~~~
Towarzysz: Brak
Inne zdjęcia:
kiedy była mała
kiedy jest w szale (autor PineappleBarghest)
Przedmioty kupione w sklepie: Brak
Dodatkowe informacje:
~ Nosi swój medalion przewiązany na tylnej łapie
~ Podczas używania mocy jej nos świeci się na niebiesko
Umiejętności:
: Siła: 200
: Zręczność: 100
: Wiedza: 100
: Spryt: 100
: Zwinność: 120
: Szybkość: 100
:Mana: 80
Autor grafiki: Nie mogłam znaleźć ): (To jakiś rusek z jakiejś podrzędnej strony, choć nawet nie wiem czy to on)
Właściciel: HoshikoImię: Asteria, w skrócie Asti
Wiek: 2 lata 6 miesięcy
Płeć: Wadera
Żywioł: Woda, lód, powietrze, jeszcze jednego nie odkryła
Stanowisko: Nauczyciel liczenia, Zaganiacz
Cechy fizyczne: Asti jest niska jak na wilka. Ta młodziutka, szczupła wadera ma bardzo puszystą sierść i ogon przypominający szczotkę. Jej czarne futerko przecinają gdzieniegdzie białe lub niebieskie, (słabo) świecące w ciemności plamy. Ma bardzo puszysty szal z futerka wokół szyi, a długa sierść często wpada w oczy.
Cechy charakteru: Asteria jest dosyć radosną i cieszącą się z życia wilczycą. Jest bardzo przyjazna, towarzyska i miła. Przy siostrze bywa czasem wycofana i zamknięta w swoim świecie, ale dużo częściej jest narwana i do bólu optymistyczna. Należy do osób, które nie mogą się nudzić, ani nic nie robić. Próbuje udowodnić siostrze, że ta nie musi się o nią nieustannie martwić, więc mimo swojej dziecinności stara się zachowywać jak dojrzała wilczyca. Jest bardzo empatyczna i domyślna, uważa, że ma szósty zmysł, który nigdy jej nie zawodzi.
Cechy szczególne: Bardzo często śpiewa albo nuci pod nosem. Na jej ciele są niebieskie znaki, które świecą w ciemnościach na błękitny kolor.
Lubi: Śpiewać, biegać, przepada za słodyczami. Musi też czuć się potrzebna, więc lubi mieć coś do roboty. Uwielbia polowania, aktywność fizyczną, ale także usiąść i poczytać książkę, więc jej plan dnia jest zazwyczaj dokładnie ułożony, by miała czas na wszystko.
Nie lubi: Niesprawiedliwości, oszustw i kłamstw, zdrady to w jej mniemaniu jedna z najobrzydliwszych rzeczy. Ponadto nie przepada za zadufanymi w sobie, ale kto by lubił cokolwiek z wymienionych tu rzeczy. Nie znosi też smutku, zawsze próbuje jakoś naprawić sytuację czy też humor innego wilka.
Boi się: Że ktoś może przez nią cierpieć, że straci swoją siostrę, że jej siostra nie będzie miała nigdy szczęścia w swoim życiu. Nieswojo czuje się również w otoczeniu bardzo, bardzo wysokich drzew.
Moce:
~ Potrafi manipulować wodą (o ile jest jakaś w pobliżu) i walczyć za pomocą robionych z niej kul bądź biczy
~ Umie lewitować, ale nie trwa to zbyt długo (nie wytrzyma więcej niż godzinę), wtedy może się również poruszać, więc tak jakby biegnie w powietrzu, jest to jednak dosyć wyczerpujące; dzięki temu jest również superszybka, gdyż podczas susów wspomaga się zdolnością do lewitowania na dosłownie ułamek sekundy, po czym wspomaga się wytworzonym pędem by osiągać zawrotne prędkości czy poprawić zwrotność
~ Może zrobić wokół siebie kopułę z lodu, ewentualnie tarczę z lodu przy innym wilku (taką część kopuły), jest ona nieomal nie do przebicia
~ Jest w stanie chodzić po wodzie tworząc na jej powierzchni małe punkty z lodu, bądź zamienić całą taflę w lód (nawet na słońcu)
Historia: Historia jest opisana w formularzu jej siostry, Asteria praktycznie nic nie pamięta ze straszliwej nocy, głównie jej tułaczkę z siostrą.
Zauroczenie: Brak, ale kto wie czy nie znajdzie się jakiś miły wilczek, który wpadnie jej w oko…?
Głos: Dolly Parton
Partner: Brak
Szczeniaki: Brak
Rodzina: Rodzice i trójka rodzeństwa z tego samego miotu nie żyją, nie wiadomo co ze starszymi braćmi, starsza siostra żyje i mieszka z nią
Jaskinia: Jest połączona w kompleks jaskiń z jaskinią jej siostry
Medalion: ~~~
Towarzysz: Póki co brak
Inne zdjęcia: Brak
Przedmioty kupione w sklepie: Brak
Dodatkowe informacje:
~ Ma wielką słabość do ładnych kamieni (nie tylko szlachetnych) i je kolekcjonuje
~ Tak jak jej siostra nosi swój medalion zawiązany na łapie
Umiejętności:
: Siła: 50
: Zręczność: 120
: Wiedza: 120
: Spryt: 100
: Zwinność: 150
: Szybkość: 200
: Mana: 60
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz